,,Najbolji, ali i temeljito najnepročitaniji roman južnoslavenskih književnosti.“
„Takvim ga je, najboljim, čitao Ivan Lovrenović, jedan od dvojetroje najpouzdanijih naših čitalaca, a takvim sam ga doživljavao i ja, u nekoliko čitanja, tokom posljednjih trideset i pet godina, od onoga ljeta 1982, kada sam kao gimnazijalac prvi put čitao „Zimsko ljetovanje“.
Priča se odvija u vrijeme Drugoga svjetskog rata, unutar male, uglavnom izbjegličke zajednice, među ljudima koji su iz Zadra bježali u obližnja sela da se spasu pred savezničkim
bombardiranjima. „Zimsko ljetovanje” melankolična je freska dekadencije i umiranja našega građanstva, prikaz posljednih izdaha jednoga svijeta koji će nestati u olujama dvadesetog vijeka. Pritom, priča je to o gradskom i gospodskom svijetu dalmatinskih Srba, o zadarskom talijanstvu, o kulturama koje su tvorbeno odredile današnju Hrvatsku, da bi zatim iz nje bile izbrisane kao da ih nikad nije ni bilo. Pišući o kratkom insertu Drugoga svjetskog rata, Desnica je, ne znajući, pisao i o vremenu koje srećom neće doživjeti, o ljetu 1995, o konačnom egzodusu Srba iz Hrvatske, i o revolucionarnom prekodiranju identiteta.“
Miljenko Jergović
Vladan Desnica
rođen je u Zadru 1905. godine, studirao prava i filozofiju u Zagrebu i Parizu, diplomirao na zagrebačkom Pravnom
fakultetu 1930. Radio je kao advokat, a zatim prešao u državnu službu. 1934. pokrenuo je književno-istorijski godišnjak „Magazin sjeverne Dalmacije“, koji je uređivao dve godine. U njemu je, između ostalog, objavio dva sopstvena eseja „Jedan pogled na ličnost Dositejevu” (1933/34) i „Mirko Korolija i njegov kraj” (1935). Između 1935 i 1940. napisao je zbirku pripovedaka, koju je poslao beogradskom izdavaču Geci Konu. Zbirka zbog početka Drugog svetskog rata nije štampana, a sam rukopis je izgubljen. Roman „Zimsko ljetovanje“ objavio je 1950. Potom izlaze zbirke pripovedaka „Olupine na suncu” (1952), „Proleće u Badrovcu” (1955), zbirka pesama „Slijepac na žalu” (1955) i zbirka pripovedaka „Tu odmah pored nas” (1956). Paralelno radi na svom romanu „Proljeća Ivana Galeba” . Kad je delo završeno, u autoru se javio strah da niko neće hteti da ga objavi, jer je po svemu odudaralo od ondašnje književne produkcije. Izdavačka kuća „Svjetlost” objavljuje roman u Sarajevu 1957. Naredne godine delo osvaja Zmajevu nagradu.